بازی با فعالیت بدنی و حرکت همراه است و سبب تقویت قوای حسی – حرکتی کودکان می شود. بازی به برقراری هماهنگی بین اندام های بدن و فرمانی که از مغز می آید می انجامد و به رشد کودکان کمک می کند. کودکان معلول به سبب عدم رسش سامانه ی عصبی مرکزی و محدودیت های حسی و نگرش منفی و درک نادرست خانواده و آموزگاران از نیازها و توانایی هایشان، از بازی و حرکت بازداشته می شوند.
