مصاحبۀ بالینی یک فرایند انتقالی بین تشخیص و درمان است. البته مصاحبه جزء حیاتی برای گذاشتن تشخیص است. به رسمیت شناختن تنوع سبک‌های مصاحبه به‌خصوص در شرایط دشوار بالینی بسیار مهم است. اوتمرها با طبقه‌بندی خاص خویش برای بیمارانی که هر کدام مشکلات ویژه‌ای دارند چگونگی هدایت مصاحبه را شرح می‌دهند. آنان به شیوۀ عملی نشان داده‌اند که با بیماران مشکل با انبوهی از علائم متنوع می‌توان با روش‌های ویژه‌ای مصاحبه کرد. این سازماندهی عالی نه تنها برای فراگیران مفید است بلکه اساتید آنان را نیز کمک می‌کند تا پدیده‌های بالینی را به‌صورت منطقی‌تری تلفیق کنند. اوتمرها به ما کمک کرده‌اند تا بیاموزیم که مصاحبۀ تشخیصی موفق می‌تواند کلید مفیدی برای درمان موفق باشد. این کتاب همانند جلد اول به‌عنوان کتاب اساسی برای آموزش و تداوم یادگیری شناخته خواهد شد.
