میشل دو منتین، فیلسوف شکاک و اومانیست فرانسوی است و در زمان رنسانس می‌زیست.
در بخشی از کتاب می‌خوانیم:«رابطه بین فرزندان و پدران بیشتر جنبه احترام دارد؛ آن دوستی که بر مبنای اعتمادی دو جانبه شکل می‌گیرد، نمی‌تواند به دلیل عدم تساوی گسترده موجود بین این دو[فرزندان و پدران]برقرار باشد؛ این امر می‌تواند ناشی از مداخله تعهدات طبیعی هریک از ایشان نیز باشد. زیرا پدران نمی‌توانند تمام افکار مکتوم خویش را با فرزندان خود به جهت امکان ایجاد صمیمیتی ناخوشایند، سهیم شوند؛ همین طور نمی‌توان انتظار داشت که اندرز و مشورت که از اصول اساسی دوستی است، از جانب فرزندان به پدران صورت پذیرد.»
