از دست‌دادن عزیزان غم بسیاری را به همراه دارد و گاها آسیب‌های بسیاری به شخص می‌زند. سوال اینجاست که فقدان عزیزترین افراد زندگی را چطور می‌توان تحمل کرد و مهم‌ترین نکته، « چطور آن را پذیرفت»؟
خانم مگان دیواین یک روان‌درمانگر خصوصی با سال‌ها فعالیت در زمینه مشاوره دادن به دیگران برای مواجهه با مشکلاتشون بود اما وقتی همسر خود را از دست داد متوجه شد، سال‌ها نصایحی که به دیگران می‌کرد کارساز نبوده است چون خودش چیزی از غم نمی‌دانست و با فوت همسرش، غم واقعی را چشیده‌بود. پس از آن اتفاق با افراد سوگوار بسیاری همکاری‌هایی داشت و توانست اطلاعات و تجربه‌های بسیاری از عشق، فقدان و غم کسب کند و در کتاب عیبی ندارد اگر حالت خوش نیست، آن را بازتاب دهد. متن این کتاب بر اساس فرهنگ مردم آمریکاست اما مفاهیمی که آورده است «جهانشمول» است و برای همه افراد قابل درک است.
او در کتاب می‌نویسد: سوگ هیچ ایرادی ندارد و امتداد طبیعی عشق است و پاسخی صحیح و عاقلانه به فقدان است. حس بد سوگ دلیل بر بد بودن آن نیست، همانطور که احساس دیوانه شدن دال بر دیوانه بودن شما نیست.
در بخش دیگری از کتاب هم می‌توان گفت مهم‌ترین بخش را مطرح می‌کند و می‌گوید: هر سوگی که بر دوش می‌کشید، مهم است «بپذیرید» چقدر بد و سخت است و دوام آوردن در آن غیرممکن است.
