اختلالات خلقي يك نفر از هر پنج زن و يك نفر از هر ده مرد را در مقطعي از زندگي گرفتار مي‌كنند. دوره‌هاي افسردگي همراه با تناوب‌هايي از مانيا يا هيپومانيا بيان‌گر حوزه اختلالات دوقطبي هستند. آمار سنتي 1 درصد براي اختلالات دوقطبي در كل جمعيت به طور فزاينده‌اي به چالش كشيده شده و بر اساس شواهد متقاعد‌كننده، اين گروه از اختلالات 5 درصد جامعه را گرفتار كرده و تا 50 درصد از كل افسردگي‌ها را به خود اختصاص مي‌دهند. گسترش مرزهاي اختلال دوقطبي تا حد زيادي ناشي از درك بهتر زير نوع دوقطبي 2 (افسردگي به‌علاوه هيپومانيا، نه مانيا) بوده است. شواهد مربوط به اثرات باليني، درماني، و اجتماعي چنين گسترش مرزهاي اختلالات دوقطبي به طور خلاصه در يك نمودار «انجمن بين‌المللي روانپزشكي» آمده‌اند.
