در میان تمام کتاب‌هایی که در زمینه روان‌درمانی نگاشته شده‌اند, کتاب «ارتباط درمانی: چه بگوییم و چه وقت بگوییم» اثر پل واکتل اختصاصا به «کیفیت» این ارتباط می‌پردازد و از میان تمامی عوامل تاثیرگذار بر این کیفیت, بر نحوه بیان درمانگر متمرکز می‌شود. نکته‌ای که شاید در ذهنیت «فن زده» درمانگران موضوع مهمی به شمار نمی‌رود, اما در برقراری ارتباط درمانی و بیدار نگه داشتن پیمان درمانی در بیمار نقش عمده‌ای بازی می‌کند. واکتل در این کتاب بر ظرایفی تمرکز می‌کند که می‌توانند در لحظه تاثیر بسزایی در روند درمان ایفا کنن و اگر توجهی به آن‌ها نشود مسیر درمان از مسیری درمان بخش به مسیری (در بهترین حالت) بی اثر و در سایر مواقع تخریب گر منحرف شود.
