اریک هامبورگر اریکسون، متولد فرانکفورت بود و اولین کسی بوده است که «بحران هویت» را مطرح کرد و به همین دلیل هم به «روان‌شناس خود» معروف شده است. اریکسون، نویسندهٔ کتاب‌های دیگری مانند «حقیقت گاندی»، «کودکی و اجتماع» هم هست و همین‌طور جوایز پولیتزر و کتاب ملی را هم در کارنامهٔ خود دارد. این کتاب، شامل سه مقاله از اریکسون دربارهٔ رشد و بحران هویت است؛ مقالهٔ اول، با نام «رشد ایگو و تغییر تاریخی»، ترکیبی از مشاهدات و برداشت‌های درمانی‌کاربردی اریکسون بوده است که می‌تواند برای درمان‌گران، کمکی در راستای بازاندیشی پیش‌فرض‌هایشان باشد. مقالهٔ دوم، «رشد و بحران‌های شخصیت سالم» نام دارد که نتیجهٔ فعالیت‌های او با تعدادی کودک بود تا امکان عملی‌شدن نظریاتش را اثبات کند. او نیز مانند روانشناسان برجسته قائل به «دوره‌های رشد» مشخصی بود و دوره‌های رشد طبق نظر او به هشت مرحله تقسیم می‌شود.
