بدون تخيل ما هرگز نمی توانیم به تجربه خود معنا بدهیم و هرگز نمی توانیم در مورد واقعیت استدلال کنیم. هدف اين کتاب تفصیل این سه ادعای بحث انگیز و دفاع از آنهاست. یعنی در این کتاب نقش مرکزی تخیل انسان در معنی، فهم و استدلال کاویده می شود. این یک واقعیت تکان دهنده است که هیچ کدام از نظریه های معنی و عقلانیت رایج امروز یک بحث جدی در باب تخیل ندارند. در هیچ کدام از کتاب های درسی استاندارد معنی شناسی یا در مطالعات جدی مربوط به عقلانیت، بحثی از آن به میان نیامده است. البته، این آثار می پذیرند که تخیل در کشف، ابداع، نوآوری و خلاقیت نقش بازی می کند، اما هرگز آن را به مثابه یک چیز اساسی در ساختار عقلانیت نمی کاوند.
