الهیات مسیحی، به خاصه آن الهیات متأثر از سنت‌های مانوی و گنوسی، زیستن و شدنی در جهانی را ارائه می‌دهند که در نظرگاه آگوستین قدیس نسبت به عشق، می‌توان اینگونه دیدشان: عشق در معنای به مالکیت خویشتن درآوردن دیگری و عشقی که چنان از میل به مال خود کردن خالی شده که خود و دیگری را به سرحدات رهایی می‌برد؛ کوپیدیتاس و کاریتاس! هانا آرنت، کتاب عشق و آگوستین قدیس را با نظر به همین انگاره‌ی آگوستین به عشق نوشته است
