اين كتاب دربارۀ روانكاوي و فيلم است. نظريۀ روانكاوانۀ فيلم، و پرداختن نظري به سينما و تحليل فيلم، زيربنايي براي كاربرد عملي آن در قالب فيلم‌درماني فراهم مي‌آورد. فرويد بر رؤيا تأكيد داشت و فيلم‌ديدن هم شبيه ديدن رؤيا عمل مي‌كند. به‌نظر مي‌رسد اگر فرويد زنده بود از فيلم‌درماني حمايت مي‌كرد. رؤيا و فيلم هردو از تصوير تشكيل شده، ميل ناخودآگاه را درگير كرده و آشكار مي‌كنند.
