نويسندگان اين كتاب پايه‌گذاران روان‌درماني الگزيستانسيال در نيمه سده بيستم اروپا هستند كه همگي از بزرگان روانكاوي فرويدي و گاه همچون لودويگ بينزوانگر از دوستان نزديك فرويد بوده‌اند ولي در برخورد با كاستي‌هاي روانكاوي، در پي رويكردي انسان‌مدارتر، از فلسفه ياري جستند و زبان فلسفه اگزيستانسيال را به به رشته خودشان ترجمه كردند.
