هنر رنجاندن از آرتور شوپنهاور، فیلسوفِ آلمانی، شامل نظریات پرخاشگرانه و تند او در باب مسائل مختلف است. در واقع این کتاب ارتباطی با کتابِ هنر همیشه برحق بودنِ شوپنهاور ندارد. بلکه شامل بریده‌هایی از دست نوشته‌های شوپنهاور است که خودش شخصا هیچ‌وقت آن‌ها را منتشر نکرد. اما بعدا این نوشته‌ها توسط فرانکو وولپی جمع‌آوری و منتشر شد.
او در این کتاب به همه چیز صراحتا می‌تازد. از مسائل بزرگی مثل فلسفه، سیاست، ملیت، فردیت و اجتماع گرفته تا مسائل و جزئیات ریز و به ظاهر بی‌اهمیت مثل وجود مگس! او هیچ ابایی از ناسزاگویی و فحاشی ندارد. جذابیت او در این است که اصلا برایش مهم نیست چیزی را که مورد خطاب قرار داده تا چه اندازه برای عموم مردم بزرگ پذیرفته شده است. می‌خواهد هگل باشد، وطن باشد، دین باشد یا هر چیز دیگر. هیچ چیز از تیر زبان او در امان نیست. اما کتاب از حیث مفاهیمی که در هر بخش از لابلای زبان تند و تیزِ شوپنهاور با زاویه دیدی متفاوت بهمان تزریق می‌کند به شدت مفید است.
