داروین را چگونه باید بخوانیم؟ داروین چهره ای تاریخی است؛ چهره ای که زیست شناسی را دست خوش انقلابی عظیم کرد و تأثیری ژرف بر جای جای فرهنگ مدرن (نه فقط بر زیست شناسی، که بر فلسفه، علوم انسانی، الهیات، مهندسی نرم افزار، ادبیات، و هنرهای تجسمی) بر جای گذاشت. پس بی جا نخواهد بود اگر بخواهیم در نوشته های داروین به دنبال درون مایه های بزرگ اندیشه ی بشری بگردیم. وانگهی، داروین ذهنی برتر است و لاجرم مطالعه ی داروین، مستقل از نفوذ تاریخی وی، بسیار جذاب خواهد بود. او از تفکری وسیع بهره برده بود و تقریبا همیشه حرفی نو و الهام بخش برای گفتن داشت. پرداختن به چنین ذهن خلاقی یقین مایه ی شعف خواننده است. خواننده خیلی زود می تواند شیوه ی اندیشیدن او را دریابد. داروین مایل بود با جست و جوی دامنه ی وسیع و شگفت انگیزی از منابع، تمام فکتهای ممکن را گردآوری کند. او دوست داشت نظریه ای عام و انتزاعی عرضه کند که ویژگی های بنیادین سوژه ی مورد علاقه اش را تبیین نماید. او با صداقت فکری بی نظیر خود، نگاهی عمیق و دقیق به تمام مشکلات پیش رویش داشت.
