وقتي صحبت از موفقيت در فرايند رواندرماني و دستاوردهاي باليني ميشودء نميتوان از حساسيت و شكنندگي اين كار غافل شد. نكتهاي كه در هيچ كجاي برنامههاي آموزشي يا رويكردهاي درماني و پزشكي به آن اشاره نميشود. به عبارتي شايد حتي بتوان گفت كه اصلا مورد توجه قرار نميگيرند.