كتاب حاضر روايتي است از متيو ليبرمن محقق برجسته علوم اعصاب اجتماعي. او با استناد به برخي پژوهش‌هاي انجام گرفته در 2 دهه اخير و با زباني جذاب و متقاعدكننده مي‌كوشد يه مخاطبانش بگويد مغز انسان براي اجتماعي بودن طراحي شده است. اگر با شواهد و تفسيرهاي ارائه‌شده در اين اثر موافق باشيد آن‌گاه بايد بپذيريد كه اجتماعي بودن نوع انسان محصول جانبي هوشمندي او نيست و چه بسا اين اجتماعي شدن مغز است كه موجب هوشمندي‌اش شده است.
