روان درمانی هم نوعی هنر قلمداد شده است و هم نوعی علم. آنهایی که روان درمانی را هنر می پندارند خاطر نشان می کنند که تمرین و تجربه در صیقل دادن مهارت های درمانی بالینگر اهمیت حیاتی دارد؛آنهایی که درمان را گونه ای از علم میدانند متذکر می شوند که، بدون وجود شالوده مستحکمی از داده های تجربی، بالینگران هرگز نمی توانند یقین پیدا کنند که کدام فنون درمانی بیشترین تأثیر را دارند و می توانند به نحو احسن به کار گرفته شوند. یکی از درون مایه های محوری کتاب اصول روان درمانی این است که روان درمانی نه صرفا هنر است و نه صرفأ علم، بلکه هر دو است: روان درماني تأثیرگذار هنری ست که برعلم تکیه دارد.
اصول روان درمانی، ارتقای درمان روان پویشی مبتنی بر شواهد توسط دو تن از محققان و مؤلفان بنام این رشته، ایروینگ بی. واینر و رابرت اف. بورن اشتاین به رشته تحریر درآمده است و کوششی ست در جهت آموزش و تفهیم نظام مند و شواهد – محور اصول درمان روان پویشی. مؤلفان، به دقت و با ریزبینی بسیار، عمده ترین و بحث برانگیزترین مبانی این رویکرد را نیز مورد توجه قرار داده اند و برای بسیاری از سؤالات شایع در این زمینه پاسخهایی مناسب ارایه نموده اند . سؤالاتی که شاید حتی در اذهان افراد مجرب این رشته نیز بی پاسخ مانده باشد.
