معنا چيزي نيست كه در خلاء شكل بگيرد. معنا در يك بستر شرايط عيني و ارتباطي و اجتماعي در درون فرد به وجود مي آيد. معنا را مي توان به عنوان يك منبع روان شناختي مهم براي داشتن يك زندگي متعالي و اثرمند در نظر گرفت. فانوسي كه روشنايي بر رويدادهاي زندگي افراد مي تاباند و به انسان ها اين توانايي را مي بخشد كه از تجارب مثبت و منفي خود در گذشته، قدرت و درك بهتري به دست آورند و ديدگاهي جستجوگرايانه نسبت به وضع كنوني خود داشته باشند و به سمت آينده اي ارزشمند پيشروي كنند.
