محور اصلي در مجموعه «شناخت، جامعه، تكامل» اين موضوع است كه پژوهش‌هاي تجربي جديد چه تصوير و تعريفي از «انسان» به دست مي‌دهند. به عبارت ديگر، مي‌توان اين مجموعه را تلاشي براي «انسان‌شناسي» بر پايه دستاوردهاي تجربي علومي مانند علوم زيستي، عصبي، شناختي و روانشناسي دانست.
