ذهن آدمی همواره برای او معمایی بوده است و پرسش درباره چگونگی
عملکرد و جنبه های اشتراک و تمایز آن با دیگر موجودات از آن هنگام که بشر به تعمق در
وجود خویش پرداخت او را همراهی کرده است. دانش روانکاوی به بررسی ماهیت ذهن و تاثیر
آن بر رفتار آدمی و انگیزه های پیدا و نهان رفتار وی می پردازد و همانند هر علمي شاهد
فراز و نشیب های زیادی از زمان پیدایش خود تا عصر حاضر بوده است. این اثر کوششی است
در جهت بیان سیر پیدایش و تحول دانشی که تأثیری عظيم نه تنها بر روانشناسی و پزشکی
بلکه بر هنر و شاخه های مختلف آن، جامعه شناسی، سیاست و حتی زندگی روزمره افراد داشته
است. پس از پیدایش روانکاوی نگاه بشر به خود دیگر نگاه دیروز نبود. این نگرش – تازه
به همان اندازه که می تواند روشنی بخش و آگاهی دهنده باشد، هراس آور و ترساننده است.
شاید ریشه برخورد دوگانه جامعه با روانکاوی که گاه با ستایش بیش از حد و غلوآمیز و
گاه با برخورد خصمانه و قهرآمیز آمیخته بوده، در همین احساس متضاد باشد. کوشش بر این
بوده که این اثر هم برای خوانندگان غیر حرفه ایی و در عین حال علاقه مند به مباحث روانشناسی
و هم برای دست اندرکاران بهداشت روان که قبل از هر چیز نیاز به درک دنیای
درونی بیمار خود دارند قابل استفاده و سودبخش باشد.
