علیرغم دست یافتن متخصصان امر در روند و فرآیند رواندرمانی به پیشرفتهایی که توانسته است روند درمانهای روانپزشکی و رواندرمانی را به صورت علمی طبقهبندی بکند و آن گاه به درمان مقولات مختلف در اختلالات روانی بپردازد، هنوز هم با توجه به پیچیدگی روان و رفتار آدمی، رویکرد رواندرمانی دچار نقاط ضعف و درماندگی در روشهای درمانی خود است. رویکرد سوسیوبیولوژی بالینی آن چنان که دکتر شجاع شفتی، مولف اثر مدعی است، درخصوص توضیح نحوه اعمال نظریه تکامل داروین بر گونه انسان و جوامع انسانی و نیز همچون تمامی دیگر دیدگاههای مشابه که پس از ظهور اولیه در مسیرهای مختلفی از علوم همچون: انسانشناسی، جامعهشناسی، اسطورهشناسی، دیرینهشناسی، زیستشناسی و علوم اعصاب (نورو ساینس) جاری میگردند، سوسیوبیولوژی نیز از این امر غافل نماند و به تدریج در قالب تحلیلهای رفتاری مدونتر و فرمولبندی شدهتر رشد یافت. تاجایی که درنهایت مقولهای تحت عنوان کلی «سوسیوبیولوژی بالینی» یا «روان شناسی تکاملی» بدعت گذاری کرد. (برگرفته از صفحه 9 کتاب). آن چنان که از مقدمه پرمغز نویسنده اثر که علاوه بر ترجمه، به تحلیل موضوعات مرتبط با سرفصلهای کتاب پرداخته، این رویکرد میانرشتهای، به راحتی میتواند به عنوان یک رشته مستقل که در مقولات یادشده موثر بوده و در عین حال، از آنها تأثیر پذیرفته، تئوریزه و آکادمیزه شود. در نگاه اول، دکتر شجاع شفتی از توضیح طولانی مقولات علمی مرتبط با اثر پرهیز کرده و کتابی درخور و در حداقل حجم ممکن پدید آورده است. البته باید به این نکته توجه داشت که دانش سوسیوبیولوژی بالینی، علمی است که برای آگاهی و کسب اشراف بر جوانب گوناگون آن نیاز به مطالعات گسترده تر و دنباله دار از ضرورت هاست تا بتوان به تمام وجوه گوناکون آن اشراف پیدا کرد. با توجه به ضرورت یاد شده، در جهت بسط و گسترش مفاهیم جامع آن در سایر علوم، مراجع معرفی شده در پیوست این کتاب نیز میتواند ادامه داشته باشد. از این حیث، می توان گفت که محققان و دانشجویان علاقهمند بهتر است بعد از خواندن این اثر مفاهیم بنیادین آن را باتوجه به مراجع تکمیلی مورد بحث و تأمل و مطالعه در این زمینه را ادامه دهند.