آنچه به گستردگي درباره‌ي موضوع پرسشگري گفته شده، بر اين متمركز بوده است كه معلمان چگونه مي‌پرسند و دانش‌آموزان چگونه به آن‌ها پاسخ مي‌دهند. چيزي كه اغلب در اين ميان ناديده گرفته مي‌شود، پرسشگري دانش‌آموزان است؛ اين‌كه پرسشگري في‌نفسه هدفِ تربيتي ارزشمندي است. ايده‌اي كه در اين كتاب تبيين شده است ناظر به يك نظريه‌ي تربيتي است كه در آن پرسشگري، قابليت و ظرفيتِ فاخري است كه دانش‌آموزان در فرايند تربيت كسب مي‌كنند.
