اگر مشكلات باقي مانده درمانگر از سالهاي اول زندگياش (طرحوارههاي ناسازگار اوليه) و ذهنيتهاي مقابلهاياش درمان نشوند يا در بوته آزمايش قرار نگيرند، ميتوانند موجبات ناكامي مراجع و درمانگر را فراهم سازند و به نتايج ضعيف درماني منتهي شوند. آشفتگيهاي هيجاني كه در لحظات چالشآفرين اتاق درمان پيش ميآيد، ميتواند استقامت توانمندترين درمانگران را از بين ببرد.