هدف این کتاب این است که فیلم را به چیزهای دیگری ربط دهد: به هنرهای همانند و ناهمانند؛ به اسلوب های بازنمایی همچون تصویر و زبان؛ به زمان و بازنمایی زمان؛ به روایت و ادراک روایت؛ به تخیل و باور؛ و به جهان واقعی.
فیلم با همه این موارد رابطه ای جالب و بحث برانگیز دارد. اگر این رابطه را درست بفهمیم در مسیر فهم رسانه فیلم قرار می گیریم. این کتابی فلسفی درباره فیلم است.
منظورم دقیقا این است که روش این کتاب، کلی نگر و نظام ساز و استدلالی و مفهومی است هدف این کتاب، رسیدن به نتایجی عام یعنی با حداکثر کلیت است نه تمرکز بر آن و مکاتب و گونه های خاص ؛هدف، پیوند دادن دو چیز است: یکی آنچه می توانیم درباره فیلم بگوییم و دیگری آنچه به نظر من بهترین نظریه ما درباره مابقی جهان است.
