هدف اين كتاب نقد مباني تثبيت شده نظام‌هاي آموزشي معاصر و ارائه پيشنهاداتي براي يك نظام آموزشي نوين است. لانگر با نقد مقوله‌هايي از قبيل توجه متمركز، فراموش كردن مطالب، حفظ كردن طوطي‌وار انواع داده‌ها و تاكيد بر وجود پاسخ‌هاي درست و غلط كار خود را آغاز مي‌كند. او با استفاده از ذخيره خيال‌‌انگيز اسطوره‌ها، قصه‌هاي قومي و قصه‌هاي پريان نشان مي دهد كه تكيه كردن بر اين اصول و مباني تثبيت‌شده در نظام‌هاي آموزشي معاصر، دشمن هرگونه خلاقيت، نوآوري و شكوفايي استعداد‌ها خواهد بود.
