زنی تنها: فروخ فرخزاد و شعرش، 1395، هیلمن، مایکل کریگ، ترجمه¬ی؛ تینا حمیدی، تهران: نشر هنوز، چاپ اول، 320 صفحه
کتاب زنی تنها بررسی مستند زندگی و اشعار فروغ فرخزاد در فضای فرهنگی روشنفکران ایرانی در دهه‌های 1330 و 1340 است. این کتاب را مایکل هیلمن سی سال پیش در آمریکا تألیف کرد و بالاخره امسال در ایران به چاپ رسید. نویسندۀ کتاب که از متخصصان و اساتید زبان و ادبیات فارسی در دانشگاه آستین تگزاس است پس از ده‌ها مکاتبه و ساعت‌ها گفت‌وگو توانسته فروغ را از نزدیک و در بطن اجتماع آن دوران ببیند و بخشی از رمز و راز شعر و زندگی او را بازگشاید.
زنی تنها که تلفیقی است از عشق نویسنده و مترجم آن به زندگی و شعر اخلاق‌گرای فروغ فرخزاد متن نابی است که به دل علاقه‌مندان تشنه و مشتاق او می‌نشیند. نویسندۀ این کتاب در نامه‌ای به مناسبت نقد و بررسی این کتاب در سرای اهل قلم این‌گونه می‌نویسد:
… نادر نادرپور تا آخر عمرش معتقد بود که اشعار فروغ فرخزاد ماندنی نخواهند بود و رضا براهنی لابد هنوز خیال می‌کند که اشعار فروغ فرخزاد فاقد عمق فرهنگی است و حتماً عدۀ زیادی هم هنوز بر این عقیده هستند که زن نباید حرف‌های عاشقانه بزند و یا احساسات خود را دربارۀ امور جنسی در شعر بیان کند، درحالی‌که مانعی ندارد شعرای مذکر چون حافظ شعرهای عاشقانه بگویند.
