توجه به حوزه بازتوانی و پیشرفت آن، در واقع به دلیل وجود بخش عظیمی از افراد مبتلا به اختلالات روانپزشکی است که به واسطه بیماری، ناتوانی طولانی مدت را تجربه می‌کنند. بازتوانی روانی- اجتماعی، فرایندی است که در آن فرصت برای افرادی که به واسطه اختلال روانی دچار معلولیت و نقصان شده‌اند، فراهم می‌آید تا به سطح مناسبی از عملکرد مستقل در اجتماع برسند. این فرایند توسط متخصصان سلامت روان و با همکاری بیماران، خانواده‌هایشان و جامعه شروع شده و به وسیله برنامه‌ریزان سیاسی حمایت می‌شود و هدف آن به حداکثر رساندن توانایی‌های فرد است. بسیاری از بیماران با دستیابی به خدمات مبتنی بر شواهد با کیفیت بالا و با ایجاد رابطه درمانی مناسب همراه با توانمند سازی و واقع بینی می‌توانند نقش قابل قبولی در زندگی اجتماعی داشته باشند. این کتاب تلاشی برای پاسخ به این سوال است که برای افرادی که به واسطه بیماری‌های شدید روانپزشکی دچار آسیب شده‌اند، چه می‌توان کرد.
