این کتاب جز آخرین آثار مارتین هایدگر، فیلسوف آلمانی است. او در این کتاب تکلیف خود را با تفکر مشخص می‌کند. از نظر او تفکری مفید است که ما را به « حقیقت زندگی» برساند و این تفکر را « تفکر تاملی» می‌نامد. همچنین از مسیر و راهی صحبت می‌کند که ما را به ذات فکر می‌تواند برساند.
