روان‌درماني شايد سابقه‌اي در حد طول تاريخ بشريت داشته باشد. مي‌توان دلداري و گله‌گزاري‌ها و حمايت‌هاي گفتاري و رفتاري انسان‌هاي اوليه از يكديگر را نوعي روان‌درماني به حساب آورد. چرا كه به آرامش رواني افراد كمك مي‌كرد و درد . رنجشان را كاهش مي‌داد. اين تنها ابزار بشر در كنار طب سنتي تا زماني كه داروهاي موثر بر روان پديد شوند براي درمان مسائل رواني انسان‌ها بود.
