چرا برخی مردم در تمام طول زندگی خود مطالعه می‌کنند؟

بسیاری در مورد اینکه چطور فعالیت والدین روی فرزاندانشان تاثیر می‌گذارد صحبت می‌­کنند.

آن­ها را می­توان از طریق ‌حمل کردن کیسه­‌های مربوط به کتابفروشی­‌ها، ماگ­‌های «عاشقان کتاب» یا در اکثر موارد از طریق کتاب­‌ها و برگه­‌هایی که ورق می‌­زنند شناسایی کرد. به دلیل اینکه یک اصطلاح مشخص برای این افراد وجود ندارد، آن­ها افراد کتابخوان یا خواننده می­‌نامند.

پیوستن به تبار آن­ها ساده به نظر می‌­رسد: یه کتاب بردار، بخونش و! تو یک خواننده(کتاب‌خوان) هستی؛ بدون نیاز به حمل کیسه.اما پشت این فرایند ساده یک سوال انگیزشی است، اینکه چرا بعضی افراد ازخواندن لذت بسیاری می‌­برند در حالی‌که دیگران اینگونه نیستند. این چرایی مهم است.‌خواندن در اوقات فراغت با دامنه‌­ی گسترده­‌ای از نتایج خوب تحصیلی و حرفه­‌ای مرتبط است. توضیح کامل این امر دشوار است. اما به نظر می‌­رسد یک عامل اصلی، خانه‌­ای است که در آن متولد شده‌­اند و فرهنگ مطالعه‌­ای که والدین ایجاد کرده‌­اند.

تعداد افراد‌ کتابخوان در آمریکابسته به تعریف فرداز مطالعه، متفاوت است. به گزارش بنیاد ملی هنرها(NEA) در سال 2017، حدود 53 درصد بزرگسالان آمریکایی(تقریباً 125 میلیون نفر)  در 12 ماه گذشته حداقل یک کتاب، نه کتاب­‌های مربوط به مدرسه یا شغل، خواندند. پنج سال پیش، NEA یک زمینه­‌یابی دقیق‌­تر انجام داد و دریافت که 23 درصد بزرگسالان آمریکایی خوانندگان«سبک» (هر سال یک تا پنج عنوان را به اتمام می‌­رسانند)، 10درصد خوانندگان «متوسط» (6 تا یازده عنوان)، 13 درصد‌خوانندگان«مکرر» ( دوازده تا چهل و نه عنوان) و 5 درصد اختصاصی، خوانندگان «مشتاق»(50 کتاب و بیشتر) بودند.

وندی گریسولد، جامعه شناس در دانشگاه نورث وسترن، می­‌گوید: هر جامعه‌­ای گروهی (بین تعداد بسیار کم و یا نیمی از بزرگسالان) از افرادی دارد که در اوقات فراغت خود بسیار مطالعه می­‌کنند. گریسولد به این گروه با عنوان «طبقه مطالعه کننده» یاد می‌­کند. او معتقد است که 20 درصد بزرگسالان متعلق به طبقه مطالعه آمریکایی هستند. او معتقد بود که بخش بزرگی از جمعیت آمریکا بین اواسط قرن نوزده تا اواسط قرن بیستم به عنوان خوانندگان بزرگ انتخاب شدند. دوره­ای از مطالعه که با پیشرفت تکنولوژی چاپ ممکن شد و در نهایت توسط تلویزیون حذف شد.

برخی افراد بسیار بیشتر از دیگران عضو طبقه مطالعه می­‌شوند. گریسولد: الگوها بسیار قابل پیش­بینی هستند؛ اولین و شهودی­‌ترین عامل این است که ، هر چه فرد تحصیلات بیشتری داشته باشد، بیشتر احتمال دارد که مطالعه کند. مورد بعدی اینکه مردم شهری بیشتر از مردم روستا مطالعه می­‌کنند.

رفاه با مطالعه ارتباط دارد و دختران جوان زودتر از پسران مطالعه می­‌کنند و در بزرگسالی نیز ادامه می­‌دهند. نژاد نیز اهمیت دارد؛ داده­‌های NEA نشان می‌­دهد که 60 درصد بزرگسالان سفیدپوست آمریکایی در سال گذشته خارج از محل کار یا تحصیل، کتاب خوانده‌­اند که این میزان بیشتر از آمریکایی‌­های آفریقایی تبار(47درصد)، آسیایی­ها(45درصد) و مردم اسپانیایی (32درصد) می‌­باشد. (برخی از این همبستگی­‌ها به سادگی می‌­تواند نشان­‌دهنده ارتباط قوی بین آموزش و مطالعه باشد.)

البته داشتن هر یک از این ویژگی‌­ها تضمین نمی‌­کند که کسی مطالعه‌­کننده خواهد شد یا نه. شخصیت نیز به نظر می‌­رسد نقش داشته باشد. دانیل ویلینگهام، استاد روانشناسی دانشگاه ویرجینیا می­‌گوید:

به نظر می‌­رسد که افراد درون‌گرا کمی بیشتر اوقات فراغت خود را صرف مطالعه می‌­کنند.

ویلینگهام همچنین در مورد اهمیت تعداد کتاب­‌ها در خانه­ در دوران کودکی صحبت کرده است؛ که بسیاری پژوهشگر دیگر نیز بررسی کرده‌­اند. مطالعاتی که روی «فرهنگ علمی خانواده» انجام شده نشان می­‌دهد‌ کودکانی که با کتاب­‌ها در محیط خانه­‌شان بزرگ شدند، حتی پس از کنترل‌گری والدین در رابطه با تحصیل،بیشتر به ادامه تحصیل در سطوح بالاتر تمایل دارند و حتی مطالعه‌­کنندگان بهتری نسبت به افرادی که این شرایط را ندارند،‌ هستند.

حضور صرف کتاب­‌ها به شکل جادویی باعث این تغییرات نمی‌­شود. ویلینگهام می‌­گوید: سوال این جاست، من در خانه­‌ی کودکی که در مدرسه خوب نیست 300 کتاب می­‌گذارم، حالا چه اتفاقی می­‌افتد؟ تقریباً اکثر جواب­‌ها این است که اتفاق زیادی نمی‌­افتد. پس این یافته‌­ها چیست؟ یا مردم با این کتاب‌­ها چه می‌­کنند؟ یا این با چه نوع از نگرش­‌ها، رفتارها و اولویت­‌های آنان در خانه مرتبط است؟

از آنجایی که بیشتر مدرسه شامل خواندن می‌شه، بیان اینکه مطالعه‌­گر بودن باعث موفقیت آکادمیک کودک در آینده می‌شه، بیهوده است و در نهایت این عامل چیزی از اینکه مطالعه برای عده­ای لذت­بخش و مشوق است ارائه نمی‌­دهد.

در حالی‌که مطالعه کردن برای بسیاری با لذت همراه است. حتی با وجود اینکه عده زیادی از مطالعه کردن لذت نمی­برن(یا احتمالاً به دلیل اختلالات یادگیری و تمرکز مشکل دارند و این باعث عدم لذت آن­ها می‌شه)، این یک توانایی اساسی و حیاتی می­‌باشد. این ممکنه دلسردکننده باشه که مردم کنترل کمی_اگر اصلاً کنترلی داشته باشند_ روی عوامل پیش­‌بینی کننده مطالعه­‌گر بودن فرزند خود دارند. اما خوشبختانه یکسری عوامل دیگر هستند که تحت کنترل می­­‌باشند.

همانطور که ویلینگهام در کتابش با عنوان «تربیت بچه­‌هایی که مطالعه می­‌کنند» توضیح می‌­دهد: سه متغیر تاثیر زیادی بر این که شخصی در تمام طول عمر خود مطالعه کند یا نه، دارد. اول اینکه لازم است که کودک یک «مفسر‌ روان» باشد به این معنا که بتواند به راحتی از جلد کتاب کلمات را به ذهن بیاورند. این چیزی است که در مدرسه آموزش می‌­دهند. اما والدین نیز می­‌توانند با خواندن با کودکان‌شان خصوصاً از طریق‌ بازی‌ با کلمات‌ به‌کودکان‌ کمک‌ کنند. به ویژه در چالش شناسایی صداهای گفتاری که یک کلمه را می­‌سازند.

دوم، ویلینگهام بیان کرد که این تفسیرها و رمزگشایی­‌های سلیس بسیار به داشتن دانش گسترده در مورد جهان وابسته است. پیش‌­بینی‌کننده اصلی راجع به اینکه چه کودک و چه بزرگسال متنی را بفهمند این است که چقدر از موضوع اطلاع دارند. بنابراین والدین می­‌توانند به فرزندان خود با دادن اطلاعاتی درباره جهان، کمک‌کنند،تا هر آنچه را که روی جلد می­‌بیند تفسیر کند‌ یا اطمینان حاصل کنند که فرزندشان با هر چیزی که در مورد آن می‌­خوانند آشنایی مختصری دارند.

هنگامی که این دو مورد اتفاق افتاد، مولفه نهایی «انگیزه» است. شما باید نسبت به مطالعه کردن نگرش مثبتی داشته باشید و خودانگاره مثبتی از خود به عنوان خواننده(یا مطالعه‌­گر) داشته باشید.

تمرکز اصلی کتاب چطور کتابخوان تربیت کرد روی سومین عنصر است. کتابی که در اوایل ماه جاری توسط پاملا و ماریا روسو، ویراستار کتاب­‌های کودکان در مرور کتاب­‌های نیویورک تایمز منتشر شد. بنابراین تعدادی از والدین تحت تاثیر تحقیقات انجام شده قرارگرفتن که مطالعه را با عواملی مانند موفقیت تحصیلی، موفقیت‌­های آزمایشی، عملکرد اجرایی و بهزیستی هیجانات مرتبط می‌­دانستند. دانستن همه این­ها باعث می‌­شود والدین فکر کنند که” خب فرزند من باید کتابخوان باشد”.

این ذهنیت می‌­تواند والدین را وادار کند تا مطالعه کردن را برای فرزندان خود تبدیل به یک تکلیف کنند. پولس می­‌گوید:‌ بچه‌­ها این را به درستی متوجه می­‌شوند برای مثال می­‌دانند که سعی می­‌کنید آن­ها را مجبور به خوردن چیزی مفید کنید. هدف ما این است که مطالعه کردن را نه به عنوان اسفناج بلکه به عنوان کیک شکلاتی‌ به آن­ها ارائه دهیم.

اگر والدین با شادی و به طور منظم در مطالعه کردن شرکت کنند، مطالعه مانند کیک شکلاتی خواهد بود. روسو بیان کرد: “هنگامی که روی مبل نشسته­‌ام و کتاب می­‌خوانم و بچه­‌هایم کار خودشان را می­‌کنند، مرا در حال کتاب خواندن می­­‌بینند. به همین ترتیب پل می­‌گوید: اگر بلافاصله بعد از شام، اولین کاری که انجام می‌­دهید این است که گوشی خود را بردارید یا لپ تاپ­تان را روشن کنید و یا تلویزیون تماشا کنید، احتمالاً بچه‌­ها به این موضوع توجه خواهند کرد. والدین به این طریق دائماً به فرزندان خود پیام می­‌دهید که چگونه اوقات فراغت خود را پر کنند.

نیازی نیست که والدین خودشان را مطالعه‌­کنندگان مشتاقی نشان دهند تا فرزندان مطالعه‌­گر و کتابخوان پرورش دهند. پل و روسو تعدادی راهکار پیشنهاد می‌­کنند که والدین می­‌توانند انجام دهند:

هنگام غذا خوردن یا رانندگی کردن صحبت کردن در مورد کتاب می­‌تواند به اندازه‌­ی مکالمه­‌های روزمره هیجان­‌انگیز و ارزشمند باشد. رفتن به کتابخانه‌­ها و کتابفروشی‌­ها به طور منظم و مدتی در‌ آنجا‌ ماندن،و کتاب هدیه دادن به مناسبت تولد نیز همین‌طور است.

پولس همچنین به والدین توصیه می­‌کند که کتاب­‌ها را در سراسر خانه بچینند نه در اتاق خواب خود یا در قسمت خاصی از خانه. ممکن است که فراهم آوردن یک کتابخانه خانگی گران باشد اما پل اشاره می‌­کند که خرید کتاب­‌های دست دوم یا قرض گرفتن آن­ها بسیار ارزان است. او می­‌گوید: ” شما برای پر کردن خانه خود با کتاب به پول زیادی احتیاج ندارید و داشتن بچه‌­ای بی­‌حوصله در حالی‌که همیشه در اطرافش کتاب‌­ها هستند بسیار سخت و بعید است.

در بخشی از مصاحبه ما، روسو از مطالعه کردن به عنوان «سیستم ارائه لذت فردی» یاد کرد که بنظر می‌­رسد یک راه کلیدی برای تفکر در مورد مطالعه کردن بچه‌­ها است. همانطور که بسیاری از والدین نیز می­‌دانند مزایای زیادی برای مطالعه کردن و کتابخوان بودن ‌در طول زندگی بزرگسالی کودکان وجود دارد. اما تمرکز ما باید بر کمک کردن به کودکان در کشف ارزش ذاتی آن باشد، پس از آن اتفاقات خوب بعدی نیز همراهش خواهد آمد.

منبع :

https://www.theatlantic.com/education/archive/2019/09/love-reading-books-leisure-pleasure/598315/

ترجمه : سیمن نجار

کتابفروشی اینترنتی دیددرون