کمرویی

کمرویی نوعی احساس خجالت و نگرانی است که بعضی افراد به طور مداوم، زمانی که به دیگران نزدیک یا دیگران به آنها نزدیک می شوند احساس می کنند.کمرویی نوعی واکنش به ترس است و مطالعات نشان می دهد که اگرچه کمرویی ریشه ی عصب شناسی دارد- و این مجموعه رفتاری از طریق رشته عصب ها در مغز هماهنگ می شود. اما عامل دیگری هم در این بین وجود دارد که به شدت آن را تحت تاثیر قرار می دهد شیوه های فرزند پروری و تجربه افراد در زندگی.

عناوین

چه عواملی باعث کمرویی می شود؟

چگونه بر کمرویی غلبه کنیم؟

چه عواملی باعث کمرویی می شود؟

چندین ویژگی عامل اصلی کمرویی است؛خود آگاهی،اشتغال فکری منفی،عزت نفس پایین و ترس از مورد قضاوت و طرد شدن.افراد کمرو اغلب مقیاس های مع الفارق انجام می دهند.مثلا خودشان را با افراد شاد یا اجتماعی مقایسه می کنند.با خیال اینکه آنها را ضعیف تلقی می کنند،افراد کمرو همیشه فرصت های اجتماعی را رها می کنند به سمت فرصت های اجتماعی نمی روند،در نتیجه این امر باعث می شود از لحاظ اجتماعی پیشرفت نکنند.

آیا افراد مادرزادی کمرو هستند؟

کمرویی یا خودآگاهی افراطی،خودارزیابی و خود مشغولی منفی تعریف می شود. درواقع ویژگی هایی که در برگیرنده ی شناخت افراد ازخود است.از آنجایی که شناخت از خود در 18ماهگی نمو پیدا می کند می توان استدلال کرد کمرویی نمی تواند مادرزادی باشد.حدود 20 درصد از بچه ها با خلق وخوی منفعل به دنیا می آیند اما این امر نمی تواند به این معنی باشد که آنها کمرو خواهند ماند و یا نخواهند توانست که رفتارشان را تغییر دهند.

چه عواملی باعث کمرویی در کودکان می شود؟

کمرویی متاثر ازعوامل ژنتیکی و محیطی است. نوزادان با خلق و خوهای متفاوتی بدنیا می آیند و آنهایی که خلق و خوی بسیار حساس دارند به احتمال زیاد کمرو می شوند. با این وجود والدین حامی و حساس می توانند میزان کمرویی یا اضطراب اجتماعی را کاهش دهند.

چه عواملی باعث کمرویی در دوره نوجوانی می شود؟

کمرویی می تواند در دوره نوجوانی افزایش پیدا کند ،چون نوجوانان در موقعیت های جدیدی مانند کلاس ها یا دوستی های و دوران بلوغ قرار می گیرند.آنها ممکن است از خجالت کشیدن ،طرد شدن یا کاملا شناخته شدن ترس داشته باشند.والدین می توانند نوجوانان را ترغیب به فکرکردن در این مورد کنند که اگر این ترس ها نامرتبط باشند چگونه عمل کنند و سپس به آنها کمک کنند تا این رفتارها و مهارت ها را پرورش دهند.

چه تفاوتی میان کمرویی و درونگرایی است؟

کمرویی متمایز از درون گرایی است.افراد درون گرا ازمصاحبت با خودشان لذت می برند.افراد کمرو اغلب با دیگران می خواهند ارتباط برقرار کنند اما نمی دانند چگونه اضطراب و ترس خود را تحمل کنند که خود ناشی از تعاملات انسانی است.تمایل آنها در جهت نظارت بررفتار خودشان و درک ضعف و کاستی می تواند ازایجاد روابط جلوگیری کند.

کمرویی چه تفاوت هایی درهرفرهنگی دارد؟

ارزش های فرهنگی که کودکان از والدین خود و در مقیاس بزرگتر جامعه دریافت می کنند،بر گرایش های اجتماعی افراد تاثیر می گذارد.حدود 40 تا 50 درصد بزرگسالان آمریکایی فکر می کنند کمرو هستند،درصورتی که 30 درصد اسرائیلی ها و 60 درصد ژاپنی ها هم همین گونه اظهار می کنند. احتمالا شیوه های فرهنگی در تعیین سرزنش و ستایش این تفاوت های فرهنگی تاثیرگذار است.

چگونه بر کمرویی غلبه کنیم؟

افراد کمرو می توانند بدون تغییر در هویت خود با چالش های اجتماعی مواجه شوند.محققان دریافتند افراد کمرو معمولا بهتر است به کمرویی خود اقرار کنند و همچنین از توجه آگاهانه به آن خودداری کنند. استراتژی های مشخصی وجود دارد که با توسل به آنها می توان اعتماد به نفس اجتماعی را افزایش داد.افراد کمرو می توانند یک سری سوال یا نکات را برنامه ریزی کنند و قبل از اینکه وارد گفت و گو شوند به نظاره آن بپردازند تا موقعیت خود را درآن بحث پیدا کنند.افراد کمرو حتی می توانند نگاه و دیدشان را هم عوض کنند.انتظار واکنش مثبت به جای فرض واکنش منفی اجتناب ناپذیر است .

چگونه می توانم کمرو نباشم؟

افراد قبل ازهرموقعیت اجتماعی برای آن آمادگی لازم را کسب کنند به جای تمرکز بر خراب شدن برنامه بر پیشرفت آن تمرکز کنند.سوالات و خاطراتی که دوست دارید با دیگران درمیان بگذارید را آماده کنید.در مورد موارد مشترک فکر کنید.برای بهبود روند می توانید یک مقدار دست از انتقاد از خودتان بردارید و در مورد فرد مقابل کنجکاوی نشان دهید.

چگونه می توانم روند کمرویی را متوقف کنم؟

کمرویی به خودی خود از بین نمی رود.افراد کمرو زمانی به موفقیت می رسند که کمرویی خود را شناسایی کنند.آنها ممکن است این طور فرض کنند که گفت و گوهای مختصرشان با افراد به صورت عادی پیش نرود.پس این جلسات را از قبل برنامه ریزی می کنند ،سوالات و خاطراتشان را تمرین می کنند و سعی می کنند زودتر از بقیه به محلی که مشخص شده برسند.

چگونه می توانم به فرزندم کمک کنم تا اجتماعی شود؟

والدین می توانند به فرزندان کمرو خود کمک کنند تا اجتماعی شوند بدون اینکه تحت فشار قرار گیرند تا فرد دیگری باشند. والدین می توانند علایق کودک را همانند دوستانی که در کنار یکدیگر فعالیتی مشترک انجام می دهند مورد تشویق قرار دهند.همچنین آنها می توانند مهارت های اساسی اجتماعی مانند برقراری ارتباط چشمی،لبخندزدن،صحبت کردن،پرسش های چطور و چگونه را آموزش دهند.

ترجمه مجموعه دیددرون

منبع :